Günlerden 26 Ekim ve bugün Salzburg’dan ayrılıyoruz. Planımızda önce Mozart’ın yaşadığı evi, sonra da doğduğu evi görmek var. Müzeler 9:00’da açılıyor ve biz de o saatte orda olmaya karar veriyoruz. En geç 12:00’de otelde olursak, yola o saatte çıkabiliriz ve Zell am See yakınlarındaki Kitzsteinhorn’a çok geç olmadan gidebiliriz. Bu gece Innsbruck’ta kalıyoruz. Dolayısıyla yolumuz çok, sadece 4 saatini yollarda geçireceğiz. Rotamız da aşağıdaki gibi olacak.

Gelelim günümüzün ayrıntılarına… Dediğim gibi saat tam 9:00’u gösterdiğinde biz Mozart’ın yaşadığı evin (Mozarts Wohnhaus) önünde hazırdık ve maratonumuz bu start’la başladı! Öncelikle odaların kilitleri açılana kadar avluda beklemeye karar verdik, botanik bahçesi gibiydi, her çeşit çiçek, bitki, uzun uzun ağaçlar ama küçük bir alanda. Sanırım evin bir kısmı halen kullanılmakta. Her odada bizi bir görevli gözetliyordu ve resim çekmemize izin vermiyorlardı. Ancak aradan kaçan resimlerden bazılarını sizlerle paylaşıyorum.

Mozart’ın piyanosunu, yaptığı besteleri yazdığı defterini, kız kardeşine yazdığı mektupları gördük. Mozart burada 1773 ile 1780 yılları arasında yaşamış.  Müzenin çıkışında Mozart ile ilgili 10 dakikalık bir film vardı ancak fazla zaman harcamadan şöyle bir bakıp geçmeye karar verdik. Biraz hızlı gezmişiz sanırım çünkü fotoğraf saatlerine göre 20 dakika sonra Mozart’ın doğduğu eve doğru yol almaya başlamışız bile. Üstelik evin altındaki çok pahalı ve tabii ki bir şey almadığımız hediyelik eşya dükkanını bile gezdikten sonra.

Mozart’ın doğduğu ev (Mozarts Geburtshaus) Salzach Nehri’nin karşı tarafında dolayısıyla aradaki köprüden geçmeniz gerekiyor. Tabii ki bu manzara eşliğinde bunu yapmak büyük bir zevk; fotoğraflardan anlayacaksınız..

Biraz yürüdükten sonra dün önünden geçtiğimiz eve varıyoruz. Salzburg’a geldiğimizde aldığımız 24 saatlik SalzburgCard’larımız burada da geçerli ve içeriye bu şekilde giriyoruz. Saat daha 09:30. Burada da fotoğraf çekmeye izin yok ama aşağıda birkaç tane göreceksiniz.

Mozart 1756’da bu evde doğmuş, ailesi de 1747 ile 1773 yılları arasında bu evde yaşamış. Ev, aile dostu olan Hagenauer’e ait ve bu yüzden “Hagenauer Evi” şeklinde adlandırılıyor. Evin 1880 yılında müze haline dönüştürüldüğünü duyunca insan şaşırmıyor değil. İçeriyi görünce – özellikle mutfağı – gerçekten o yıllarda nasıl yaşandığına tanıklık edebiliyorsunuz. Ev tamamen eski haliyle korunmuyor tabii. Müzenin içerisinde Mozart’ın kişisel eşyaları da sergileniyor. İçeride bir de içinde hiçbir şey olmayan, sadece müzik dinleyebileceğiniz bir oda var. Odanın özelliği ise tamamen ahşaptan yapılı olması sebebiyle akustiğinin mükemmel olması. İnsan böyle anlarda düşünmeden edemiyor; evime de böyle bir şey yaptırsam mı acaba? Gerçi bu bana has olabilir. Balayına gittiğimiz Tayland’da bile havuzlu villamızı o kadar çok sevmiştim ki evde salonun ortasına havuz yaptırma fikrim vardı :) Neyse konuyu dağıtmayalım. Dolambaçlı koridorlardan geçtikten sonra evi gezmeyi bitirince, arkadaşlarımızı beklerken, vitrinine baktığımız hediyelik eşya dükkanına bayıldığımızı da mutlaka belirtmeliyim!

Burası da çabuk bitmiş, saat daha yeni 10’a gelmiş.  Buna çok mutlu oluyoruz tabii! Otelimiz burdan yaklaşık 2.2 km uzakta olduğu için bir otobüse binmeye karar veriyoruz. Otobüs ilk uğradığımız Mozart’ın yaşadığı evden kalkıyor. Burası zaten yakın, 500 metre. Önümüzdeki haritaya göre bizim otele çok yakın bir yerde bırakan bir otobüs var ve saati gelmek üzere. Çok geçmeden geliyor. Biniyoruz ve yaklaşık 15 dakika sonra doğru yere gitmediğimizi fark ediyoruz!!! Yani eninde sonunda gidecek de işte yanlış yerden binmişiz. Meğerse bu, bizim 30 metre ilerde asıl binmemiz gereken durağa 45 dakika sonra varacakmış!!! Öncelikle panik yapmadık tabii kimse bir şey çaktırmıyor, bir süre sonra “biz nereye gidiyoruz?” sorusu dışarıdan da duyulur hale geliyor çünkü Salzburg bitti!!! Hatta bütün yolcular indi, bir süre daha gittik, son durağa geldik, şoför indi ve gitti. Birbirimize bakıp, “gelir birazdan”, “ihtiyaç molası canım!”, “dur dur geldi galiba”, “ha bak sigara molasıymış işte!” gibi replikler sarfettikten sonra tekrar yola çıkıyoruz. Tabii bunun hemen iyi yanlarını da görmek lazım değil mi? Şimdi böyle bir şey olmasa buralara gelir miydik? Salzburg’un buralarını yoksa nasıl görecektik? (Sanki çok gerek varmış gibi – tamamen kendini kandırmaca)… En son şoförle ineceğimiz durağı teyitleştikten sonra (sağ olsun o da bizi 1 saattir yolcu etti) nihayet otelimize varıyoruz ve check-out’tan sonra otelden ayrılıyoruz. Şimdiki durağımız Kitzsteinhorn. Hava soğuk, puslu ve biz dağa gidiyoruz. Ümidimiz yükseklerde havanın iyi olması! Saat 12’de yola çıkıyoruz şehrin çıkışında güzel sonbahar renklerini doyasıya çekebileceğimiz bir yerde mola veriyoruz. Bu muhteşem renkleri umarım siz de beğenirsiniz!

20 dakikalık molamızın ardından yolumuza devam ediyoruz. Zell am See yakınlarında artık az yolumuz kaldığını anlıyoruz ve heyecanımız artıyor! Navigasyonumuz açık ancak biz doğru yolda mıyız pek emin değiliz çünkü yollar ıssız, sanki hiçbir yere varmayacak gibi duruyor, arada 1-2 araba geçiyor o kadar. Öyle bir yol nasıl oraya geldi bilmiyorum ama birden arabaların park yeri bulmakta zorlandığı, otobüslerin kayak yapmaya gelenleri taşıdığı kocaman bir kompleks çıktı karşımıza. Yanda da gerçekten çok dik olan bir teleferik. Büyülendik gerçekten. Yükseklik korkusu olanlar varsa rahat olsunlar. Galata Kulesine çıkıp dışarı sadece içindeki restorandan bakabilen, Eyfel Kulesine çıkamayan eşim buraya çıktı. Dağ demek ki farklıymış!!

Burada dikkat edilmesi gereken çıkışların belli bir saate kadar yapılması gerektiği. Daha doğrusu yukarıdan inen son teleferiğin 16:30’da olması. Dolayısıyla yukarıda da kendinize zaman ayıracağınızı düşünürseniz erken çıkmanızda fayda var. Yalnız bunda da şöyle bir handikap var. 2012-2013 fiyatlarına göre saat 14:00’ten önce çıkarsanız kişi başı 31 €, sonra çıkarsanız 23.5 € ödüyorsunuz. Bizim varış saatimiz 13:00 olduğu için maalesef yüksek tarifeden ödedik. Yukarıya çıkarken çektiğimiz fotoğraflarımızı hemen ekliyorum:

Burayı 3 katlı bir yer olarak düşünebilirsiniz. Önce ilk durağa geliyoruz, burada bir şey yok. Sadece teleferik değiştireceğiz. Helikopter pisti de burada yer alıyor. İkinci durakta isterseniz inebilir ve kayak yapabilirsiniz, alışveriş yapıp kafede de oturabilirsiniz.  Biz zirveye doğru devam ediyoruz. Kaymak isteyenler için zirvede de pist bulunuyor. Ve geldiğimizde bizi zorlayan bir manzara var. Manzara güzel olmasına güzel ama o kadar yüksektesiniz ki! (Gipfelwelt (Dünya’nın doruğu), Top of Salzburg (Salzburg’un en tepesi) olarak da geçen zirvenin yüksekliği 3029 metreydi) Aşağıya baktığınızda ayaklarınızın altında olan demir peteklerden bu gerçeği gördüğünüzde bacaklarınız titremiyor değil! Hatta oradaki uca gitmek için birbirimizden cesaret aldık, “yaparsın, aslansın, kaplansın” :) ama sonunda gittik! Yalnız işte bu noktada yükseklik korkusu olanlara üzücü haber, benim bile bacaklarım titredi ki ben genelde korkuluklardan, camlardan sarkabilirim, kötü hissetmem, o yüzden çıkamayabilirsiniz, benden söylemesi. Resimlerden de anlaşılabilir belki.

Daha sonra o kadar çok üşüdük ki, içeriye girip manzaraya karşı kahvelerimizi yudumladık biraz ısınmak için. Burada belirtmek isterim ki başka hiçbir şansınız yokken bile kahve fiyatları uçuk değil. Türkiye’de olsa dağın başında kahveye 15 TL vermek zorunda kalabilirdik. Burada fiyatlar 3-4 € civarındaydı. Kahvelerimiz bittikten sonra saat 16:00 teleferiğine yetiştik ve aşağıya inmeye başladık. İkinci durakta biraz alışveriş yaptıktan sonra Kitzsteinhorn’u terk etmek üzere yolumuza  devam ettik. Saat 17:00’de Innsbruck’a doğru yol almaya başlamıştık bile..

Toplam 2 saatlik yolumuz vardı. Innsbruck’un içinde değil de Igls diye bir kasabasında kalacaktık. Innsbruck’ta çok vakit geçirmeyeceğimiz için şehir merkezinde kalmaya gerek yok demiştik hem de çok ekonomik olacaktı. Burada Best Western Römerhof adlı otelde kaldık.

Check-in yapmaya gittiğimizde kimlikleri verirken resepsiyondaki bayan nedense bizden hoşlanmadı. Ortak dil olabileceğini düşündüğümüz İngilizce konuşurken bile bize cevap vermek istemedi. Daha sonra içeriden birine seslendi ve bizimle ilgilenmek için gelen bu bayan Türk’tü. Türk bayan bizimle doğal olarak Türkçe konuşurken diğeri onun Türkçe konuşmamasını istedi ve üstüne üstlük kendisiyle de Almanca konuştu. Innsbruck hakkındaki ilk izlenimimiz dolayısıyla Türklerin sevilmediğiydi ve onca yoldan sonra bu bayağı sinir bozucu. Eğer Innsbruck’ta kalacaksanız ne kadar ekonomik olursa olsun bu otelde kalmanızı tavsiye etmiyorum. Bu tatsız olaydan sonra eşyalarımızı bıraktık ve yemek için Innsbruck’a geçtik. Ancak önce otele gidip sonra yemek için tekrar Innsbruck’a gitmemiz bize biraz zaman kaybettirdi.

Aradaki mesafe 10 km kadar ancak şehir dışındaki yollarda ışık yok ve biraz yüksekte olduğu için tepe çıkıyorsunuz. Yolları kaçırmamak için de mutlaka dikkat etmeniz gerekiyor. Innsbruck hakkında pek bir yorum yapamayacağım. Gündüz gözüyle sadece alışveriş için gördük. Akşam gittiğimizde ise biraz geç olmuştu ve biz dağ havasının da etkisiyle çok yorgun düşmüştük. Saat 21:30 civarı şehre geldik Old Town’daki Herzog-Friedrich-Strasse’de biraz dolandık, bize tavsiye edilen Stiftskeller’a gittik ancak mutfağı kapanmıştı derken adını şu anda hatırlayamadığım bir restoranda oturduk ve ben geleneksel Avusturya yemeği olan Tiroler Gröstl istedim. Avusturya’nın Innsbruck’u da içine alan bölümüne Tyrol deniyor. Bu farklılık yemeklerin de farklı ve kendine özgü olmasına sebep olmuş. Tiroler Gröstl’ün resimlerini aşağıya koyuyorum.

Yanında hardallı mayonezli turp rendesi de servis ediyorlar. Akşam için biraz ağırdı, hele de o yorgunluğun üstüne, ama tadı güzeldi :) Burada da biralarımızı içtikten sonra (ama 3 tane bira dikkatinizi çekeyim! Neden? Çünkü arabayla dönmemiz gerekiyor. Tabii burada amaç elin memleketinde başımıza iş açılmasın diye :)) geceyi sonlandırıyor ve otelimize dönüyoruz. Ertesi gün Neuschwanstein’la başlayacak gezimiz Zürich’e kadar uzanacak (Innsbruck’ta yaptığımız alışverişi saymıyorum ama 2 saatten fazla harcadık orada!)..